Een nieuw begin

Lieve allemaal,

 
En toen was het daar. Het moment dat alles veranderde. Niets was meer hetzelfde. De wereld draaide 180 graden. Dat noemen ze in het Boeddhisme een Bardo. Nu een paar maanden later heb ik daar het volgende stukje over geschreven. Dit wil ik graag met jullie delen. 
Waarom? Omdat het misschien herkenbaar is en ik tegen diegene wil zeggen ‘houd vol, het komt goed’.
 
Liefs,
Nimrita

------------------------------------------------------------------------------------------------

 
17 juni 2024
 
Wat nu als het allemaal anders moet
Wat nu als dit de bedoeling is
Wat nu als het zo is voorbestemd
 
Alles anders begin er maar aan
Alles zei me ‘Waarom toch?’
Alles zei me ‘Hoe dan?’
 
Noem het een reset
Noem het een midlife
Noem het een tweede kans
 
Welke naam je het ook geeft
Welk etiketje je er ook op plakt
Welke kleur je het ook geeft
 
Het is niet in woorden uit te drukken 
Het is een transformatie proces
Het gebeurt diep van binnen
 
Van rups naar vlinder
Van donker naar licht
Van ‘nee’ naar ‘ja’
 
Er komen mooie dingen op me af
Er zijn lieve mensen om mij heen
Er is nieuwe energie  
 
De zon is op
De vogels fluiten
De dag is vers
 
5:52 staat er op de wekker
6:22 gaat tie af
8:02 op weg naar kantoor
 
Vandaag is een nieuwe dag
Vandaag de start, een nieuw begin 
Vandaag is nu
 
Nimrita, 17 juni 2024
 
------------------------------------------------------------------------------------------------
Heb je vragen over deze blogtekst? Ik hoor het graag!
E-mail: nimrita.kaur.2009@gmail.com
Telefoon: 06-57594479

Meditatie begeleiding – maart 2013: Mediteren is als tandenpoetsen ? !

Om shanti

Lieve allemaal,

Afgelopen mei ontving ik mijn certificaat ‘Meditatie begeleidster’.
En nu zijn de Meditatie begeleiding avonden dan ook echt gestart op de dinsdag avonden in de Yoga & Meditatie ruimte van Yogastudio Laksmi, Stichting voor gezondheid, kennisontwikkeling en spiritualiteit, te Langeweg.

En hoe heb ik me daarop voorbereid?
Door terug te kijken naar hoe ik het mediteren ben begonnen. Te herinneren wat alle kleine stapjes waren, hoe ik dat ben aangegaan en wat mijn ervaringen erbij waren. Een aantal van deze ervaringen heb ik opgeschreven en geplaatst in blogteksten. Met het schrijven en delen van die teksten ben ik meer dan 10 jaar geleden begonnen. Toen ik onderstaande tekst terug las verscheen er een grote glimlach op mijn gezicht.
Te leuk om niet nog eens te delen met jullie …..
 
13 maart 2013: Mediteren is als tandenpoetsen ? !
 
Laatst zei iemand tegen mij: ‘Ik vind het toch zo knap van je dat je elke dag weer, aan het einde van de dag mediteert.’  Met daarna de vraag: ‘Hoe doe je dat toch naast alle andere dingen die je moet doen?’

Ik moest er even over nadenken maar toen schoot door mij hoofd:

Eigenlijk is dagelijks mediteren net als tandenpoetsen.
In de ochtend en voordat ik ga slapen poets ik mijn tanden. En mocht ik het eens vergeten dan lig ik in bed en dan is dat niet lekker, het voelt raar en mijn mond is vies. En zo voelt dat ook bij het dagelijkse mediteren, als ik het niet doe, dan voelt dat raar alsof de dag niet af is.
 
En natuurlijk moest ik mezelf er in het begin steeds aan herinneren nog te gaan mediteren. Maar op een gegeven moment hoorde het gewoon bij de afronding van de dag. En tandenpoetsen zijn we al jaren zo gewend te doen en denk ik eigenlijk niet meer zo over na, of ik het wel of niet zou doen. Toen ik maanden geleden begon met mediteren in de avond waren er ook best avonden dat ik dacht ‘moet dat nú nog echt?’. Maar ik weet inmiddels hoe fijne afronding van de dag het is, hoe fijne opruiming van je hoofd het is en hoe fijne nachtrust ik er van krijg. Dus vraag ik me dat zelden meer af en word het elke dag meer ‘normaal’ om de dag mee af te sluiten.

Er zijn wat mij betreft duidelijk overeenkomsten tussen tandenpoetsen en mediteren. In beide gevallen ben je bezig met schoonmaken. Het schoonmaken van je tanden, het schoonmaken (leeg maken) van je hoofd/lichaam. En het klaar maken voor de nacht.
 
Maar er zijn ook wel verschillen voor mij. Tandenpoetsen gaat op de automatische piloot en denk ik aan allerlei dingen. Bij meditatie is het juist de bedoeling dit niet te doen, maar te focussen op de meditatie.
 
Kortom: Mediteren is als tandenpoetsen met een knipoog weliswaar 😀.
 
Met lieve groet,
Nimrita
 
Om shanti shanti shanti
 
------------------------------------------------------------------------------------------------
Heb je vragen over deze blogtekst? Ik hoor het graag!
E-mail: nimrita.kaur.2009@gmail.com
Telefoon: 06-57594479
 
Ik, Nimrita, ben bestuurslid van Yogastudio Laksmi, Stichting voor gezondheid, kennisontwikkeling en spiritualiteit, te Langeweg. Ik vervul de rol van penningmeester en Meditatie begeleidster.  
 
Zie onze website Yogastudio Laksmi voor onze activiteiten, programma en andere mogelijkheden.

Evenement ‘Bakkie Doen?’ - In gesprek met vluchtelingen

Om shanti

Lieve allemaal, 

Afgelopen juni ben ik samen met Kamala (oprichtster van Yogastudio Laksmi) – naar het evenement ‘Bakkie Doen?’ geweest. Dit wordt jaarlijks georganiseerd door Vluchtelingen Werk Nederland en vind plaats in diverse steden in ons land. Het doel van het evenement was om gesprekjes aan te gaan met vluchtelingen, zijn/haar verhaal aan te horen, daar vragen over te stellen en samen te praten over ‘Wat is mijn droom?’.

Waarom gingen we hiernaartoe?

Kamala is naast oprichtster van Yogastudio Laksmi ook spiritueel begeleidster. Van haar hebben we geleerd dat het goed is voor onze algemene ontwikkeling om meer te weten te komen over hoe andere culturen hun leven geestelijk en spiritueel invullen. Kamala heeft 10 jaar lang deel uitgemaakt van het team van Vluchtelingenwerk in de gemeente Moerdijk als maatschappelijk begeleidster. In een nieuwsbrief van Vluchtelingenwerk werd dit evenement aangekondigd.

Sinds afgelopen januari doe ik vrijwilligerswerk bij de Voedselbank in Breda. Daar zie en spreek ik ook vluchtelingen maar meestal vrij kort. Dit zou een mooie gelegenheid zijn wat langer contact te hebben met een aantal vluchtelingen.

Hoe was het?

Het programma in Utrecht begon on 11:00 uur. Ruim op tijd waren wij aanwezig om allereerst te luisteren naar een aantal muziek optredens, spoken word en persoonlijke verhalen.

Daarna kon je met vluchtelingen 1-op-1 gesprekjes aangaan. Ik kende verhalen van TV en sociale media en ook Kamala heeft regelmatig verhalen verteld over haar vrijwilligerswerk bij Vluchtelingen Werk Nederland. Maar nu ging ik dus zelf het contact aan. En wat was het interessant om nu eens van dichtbij zo’n verhaal te horen, over de reis die was afgelegd om in Nederland te komen, over de eerste periode in een AZC, over de spanning om wel of niet te mogen blijven. En ook om daarbij vragen aan een vluchteling te mogen stellen. En ook om te horen hoe zij naar Nederland en Nederlanders kijken, toen ze net arriveerde en nu. Hoe ze een balans zien te vinden tussen de cultuur van hun geboorteland en Nederland.

Het thema van de dag was ‘Wat is mijn droom?’. Toen ik het daar met de vluchtelingen over had was ik verrast te horen dat deze eigenlijk zo herkenbaar waren ‘opleiding afronden’, ‘baan vinden’, ‘gezin starten’, ‘gezond blijven’ werden genoemd. Maar ook noemde men ‘dat er in Nederland vrede blijft en er geen oorlog komt’ en dat was wel confronterend, want daar denk ik niet vaak aan, zie ik toch eigenlijk als soort van vanzelfsprekendheid. Dat was een mooi inzicht.

En daarna?

De dagen na het evenement keek ik vaak met een glimlach terug. Het was een leuke en interessante dag. Zeker voor herhaling vatbaar. Ik merkte daarna ook op, dat als er nieuwe vluchtelingen bij de Voedselbank kwamen, ik met andere ogen naar ze keek. Ik snapte nu beter waarom zij sommige dingen niet in één uitleg direct begrepen. Dat naast taal misverstanden ook cultuurverschillen dagelijks aan de orde zijn in hun leven. En dat ik hun daar (bij de Voedselbank) een klein beetje mee kan helpen.

Ik ben dankbaar dan Kamala mij mee heeft genomen naar dit evenement. Zeer leerzaam en goed voor mijn ontwikkeling. Ik heb het gevoel nu weer een stukje meer te kunnen aanbieden in de activiteiten van Yogastudio Laksmi.

Op Facebook is een leuk impressie filmpje van het evenement geplaatst, waarop ik ook even voorbij kom. Hieronder de link.

https://www.facebook.com/VluchtelingenWerkNederland/videos/201914942823176

Lijkt het je leuk om ook eens ‘Bakkie Doen?’ mee te maken, laat het weten, misschien kunnen we volgend jaar samen gaan.

Met lieve groet,

Nimrita

Om shanti shanti shanti

--------------------------------------------------------

Heb je vragen over deze blogtekst? Ik hoor het graag!

E-mail: nimrita.kaur.2009@gmail.com

Telefoon: 06-57594479

Ik, Nimrita, ben bestuurslid van Yogastudio Laksmi, Stichting voor gezondheid, kennisontwikkeling en spiritualiteit. Ik vervul de rol van penningmeester en Meditatie begeleidster.  

Zie onze website Yogastudio Laksmi voor onze activiteiten, programma en andere mogelijkheden.

Vrijwilligerswerk bij dementerende ouderen

Om shantih

Lieve allemaal, 

 

Sinds juli 2021 werk ik elke vrijdagmiddag als vrijwilligster in het Antonius Abt (woonzorgcentrum) te Terheijden op de gesloten afdeling van ouderen met dementie. Ik ben erg enthousiast over dit vrijwilligerswerk en wil dit graag met jullie delen.

 

Hoe ik erbij kom om dit te gaan doen

Kamala (oprichtster van Yogastudio Laksmi) gaf aan hoe leerzaam het voor mij zou zijn om iets nieuws op te pakken helemaal buiten mijn comfort zone en om mijn blik te verruimen, bijvoorbeeld iets met ouderen. Leerzaam ook, mochten er later mensen op mijn pad komen met familie in een verzorgingstehuis of dementerend, zodat ik me dan iets kan voorstellen bij hoe het is als familielid of kennis.

 

De kennismaking

Via de website van gemeente Drimmelen pagina Vrijwilligerswerk had ik mij aangemeld met de wens om vrijwilligerswerk te gaan doen. Al snel ontving ik een email met uitnodiging om kennis te maken met de vrijwilligers coördinator van het Antonius Abt. Enthousiast meldde ik me bij het Antonius Abt en een leuk gesprek volgde. Zij wilde mij graag plaatsen op de gesloten afdeling van dementerende ouderen omdat daar op dat moment de vraag naar vrijwilligers het grootste was. Na een aantal dagen had ik een kennismakingsgesprek met de activiteiten begeleidster van die afdeling. Een activiteiten begeleider/ster is een medewerker in vaste dienst die, zoals de naam al zegt, activiteiten plant, coördineert en uitvoert op een bepaalde afdeling. Ook communiceert zij vooraf en achteraf over deze activiteiten naar zorgpersoneel en familieleden van de bewoners. 

De eerste weken in de woonkamers

En toen was het tijd om naar de bewoners te gaan en te beginnen. Naast mijn vader die jong gestorven is en ook beginnend dementerend was, had ik nooit een andere dementerende oudere gezien. En nu ik rondliep in vier woonkamers met elk acht dementerende bewoners was dat echt enorm wennen. Zo in eerste instantie leek het allemaal zo nutteloos; de bewoners vertellen steeds hetzelfde, willen naar huis, zoeken hun portemonnee/sleutels/etc., kunnen niets onthouden. Ook had ik het gevoel dat ik alles verkeerd deed, bijvoorbeeld: gewoon met een rolstoel gaan rijden zonder eerst even te praten met de persoon die erin zit, te moeilijke vragen stellen, te snel willen handelen. Maar dat was toen …... Door het observeren van het zorgpersoneel, de activiteiten begeleidster en uiteraard de bewoners zelf, doe ik de dingen nu anders en heb ik veel inzichten gekregen.

 

Nu bijna een jaar later

Inmiddels is de eerste indruk al bijna een jaar geleden en voel ik me er zeker thuis. Ik vind het niet meer raar of vreemd wat de bewoners doen of wat ze zeggen. Ik heb leren zien dat het dan wel 32 dementerende ouderen zijn, maar dat ieder zijn eigen ziekte proces en karaktereigenschappen heeft. Zij leven dan wel van dag tot dag of misschien wel van uur tot uur, maar iedereen heeft een andere levensgeschiedenis (of je nu in het Antonius Abt woont of erbuiten). Heel vaak kun je een activiteit die je doet koppelen aan iets wat iemand in het verleden heeft gedaan en dan komen er mooie verhalen los en zie je iemand opbloeien. Wat ook mooi is, is dat deze bewoners geen ‘maskers’ meer hebben, geen geheime agenda en geen poespas meer willen, waardoor het heel gemakkelijk te zien is wat iemand wel of niet wilt of leuk vindt. Zo leerde ik van iedere bewoner waar zijn/haar voorkeuren liggen.

 

Hoe ga ik daarheen? / Hoe stel ik me op?

Elke week kom ik als vrijwilligster die 2 extra handjes geeft aan de activiteiten begeleidster. Of ik nu ga wandelen, knutselen, rolstoel duw of spelletjes doe, het maakt mij allemaal niets uit. Ik stel me dienstbaar op als hulp van de activiteiten begeleidster en den dienste van de bewoners. Ik verwacht er niets voor terug. Wel zie ik hoe die extra handjes de activiteiten begeleidster goed van pas komen. En ik zie ook dat er vaak een glimlach verschijnt op de gezichten van de bewoners als we een activiteit doen, of hoe enthousiast ze zijn als we een activiteit gedaan hebben. Namen onthouden de bewoners vaak niet, ook begrijpen ze vaak niet wie iedereen is of in welke rol iemand komt. Maar dat maakt allemaal niet uit, het is zo mooi om te zien dat je iemand een fijn gevoel kunt geven na ‘iets leuks’ of ‘iets gezelligs’ of ‘een uitje’ te hebben gedaan. Positieve emoties blijven duidelijk wel hangen en dat gaat voorbij werkelijk alle intelligentie, kennis, macht en wat dan ook in deze wereld.

 

En ten slotte

Het moge duidelijk zijn: Ik ga graag naar dit vrijwilligerswerk, kom graag bij de bewoners in hun woonkamers en doe graag activiteiten en uitjes met ze. Het is leerzaam om te zien hoe het zorgpersoneel om gaat met de bewoners. Ook is het leerzaam te zien hoe familieleden omgaan met bewoners en hoe verschillend ze daarin kunnen zijn. Ik besef ook dat ik er als vrijwilligster anders in sta dan als zorgmedewerker of als familielid. Ik heb geen eindverantwoordelijkheid, hoef geen beslissingen te nemen, heb weinig protocollen om me aan te houden. Ik ben er alleen om leuke dingen met de bewoners te doen.

Terugkomend op het advies van Kamala kan ik zeggen dat deze uitdaging mij zeker veel groeimomenten heeft gegeven, zeker voor de verdieping bij het inrichten van mijn activiteiten in Yogastudio Laksmi en op een later tijdstip voor de yogalessen die ik ga geven. Ik hoop er nog lang mee door te mogen gaan. 

 

Met lieve groet,

Nimrita

 

Om shantih shantih shantih

(Ik wens je liefde en vrede toe in de 3 werelden. Fysiek, mentaal en spiritueel.)

 

------------------------------------------------------------------------------------------------------

Heb je vragen over deze blogtekst? Ik hoor het graag! 

E-mail: nimrita.kaur.2009@gmail.com

Telefoon: 06-57594479

 

Ik ben bestuurslid van Yogastudio Laksmi, stichting voor gezondheid, kennisontwikkeling en spiritualiteit. Zie onze website Yogastudio Laksmi voor onze activiteiten, programma en andere mogelijkheden.

Het thuis bad ritueel

Om shantih 

Lieve allemaal, 
 
Afgelopen september vertelde Kamala (oprichtster van Yogastudio Laksmi) ons over een bad ritueel dat je thuis kunt doen en wat grote ontspanning zou opleveren. Ze had er een mooie blogtekst over geschreven en ze vertelde over haar eigen ervaringen ermee (link blogtekst). 

Ik werd aangestoken door haar enthousiasme en besloot dit zelf ook eens te proberen. Eerst had ik de benodigdheden besteld op de website die Kamala adviseerde en toen gewacht op de levering ervan. En op een zondag was het dan zover, ik ging voor het eerst het bad ritueel doen.

Eerst de voorbereidingen:

Ik begon met het opruimen van de badkamer, deze goed op te warmen, sfeervol te maken met kaarsen, opzetten van rustige muziek en een kruidenpakking te maken.

Toen begon het, de zwarte zeep:

Ik ging in het bad zitten (waar een laagje water in stond), ging mezelf inzepen met zwarte zeep en liet dat intrekken. Door deze zeep lieten de dode huidcellen los en na een tijdje intrekken spoelde ik de zeep weer af. Dit afspoelen deed ik door met een bakje warm water steeds uit een emmer te pakken en over me heen te gieten. Wat heerlijk was dat. Het warme water stroomde/vloeide in stroompjes over mijn lichaam, mijn huid ging er helemaal van tintelen. Daarna ging ik scrubben met een scrubhandschoen, waarmee ik de dode huidcellen van mijn lichaam haalde. Ik was verbaasd hoeveel er op de handschoen kwam en ik voelde me al meer opfrissen. Daarna ging ik mijn voeten scrubben met een puimsteen die ik had bewerkt met de zwarte zeep. Dat kriebelde, maar was ook erg lekker.


Het tweede deel, de kruidenpakking:

Eerst even nagenoten van de sfeer in de badkamer en wat de zwarte zeep met mijn lichaam had gedaan. Ik had het gevoel al een halve dag in een sauna te zijn, maar dan heel intiem alleen met mezelf, in de badkamer. Toen ging ik verder met het tweede deel, de kruidenpakking aanbrengen op mijn lichaam, gezicht en haar.
De pakking voelde aan als modder. Er kwamen herinneringen boven van toen ik een klein meisje was en buiten speelde en bij een sloot heksensoepjes maakte. De geur deed ook wat recentere herinneringen opkomen als moeder, met de kinderen met laarzen aan in de plassen stampend. Terug in het heden zat ik lekker in bad met die modderige kruidenpakking op mijn lichaam en al mijn zintuigen genoten. Na een tijdje zitten had ik alles afgespoeld met een wollen washandje en een emmer met nieuw warm water. Een wollen washandje wordt geadviseerd, omdat dan de huid gemasseerd wordt en de bloedsomloop gestimuleerd. Dat was duidelijk te voelen, zeker nadat alles afgespoeld was.

De afronding:

Nadat ik nog even nagenoten had van het tweede deel, droogde ik mezelf af en wreef me in met arganolie. Daarna wilde ik het liefst bloot de badkamer uit lopen. (Hetzelfde gevoel als wanneer ik in een sauna heb gezeten en daarna in de buitenlucht ga lopen.) Maar bloot in huis rondlopen, dat is niet te doen in een gezinssamenstelling. Een goed alternatief is mijn sauna omslagdoek. Deze gepakt, omgeslagen en zo een tijdje op de bank gezeten. 


Het nagenieten:

En toen begon het nagenieten. Wat een heerlijk tintelend en geweldig na-gevoel. Mijn huid voelde helemaal ‘open’ en schoon en mijn hoofd was leeg, opgeschoond, zonder gedachtes. Wat een totaal ontspannen ervaring was dit. 

Ik herinnerde me weer dat Kamala had verteld over de huid: ‘het grootste orgaan dat ademt’, de kracht van water en het belang van natuurlijke producten. Dat is me nu helemaal duidelijk, ik ben een ervaring rijker. 

Een paar maanden en bad rituelen later

Ik vind het bad ritueel geweldig, meteen vanaf de eerste keer. En merk nu ook op dat hoe vaker ik het doe hoe meer ontspannen het wordt, ik hoef niet telkens meer de stapjes terug te lezen en zit meer en in het nu te genieten. En mijn voeten zijn tegenwoordig zo zacht, er zit nauwelijks meer eelt onder. 

Echt een aanrader voor iedereen. Het handigste is als je een bad hebt, maar met een laag krukje onder de douche schijnt ook goed te werken.

Zin in gekregen? In de blogtekst van Kamala kun je een lijst van benodigdheden vinden, bestelsites voor de aankopen en een instructie video.
Ik help je er graag verder mee, vragen? Laat maar weten!

Met lieve groet,

Nimrita

Om shantih shantih shantih

(Ik wens je liefde en vrede toe in de 3 werelden. Fysiek, mentaal en spiritueel.)

 -----------------------------------------------------------------------------------------------

E-mail: nimrita.kaur.2009@gmail.com

Telefoon: 06-57594479

Kijk ook eens op onze website Yogastudio Laksmi voor ons aanbod en geplande activiteiten