En toen waren de 40 dagen van meditatie op mijn neus voorbij.
Wat op dag 1 begon met onwennigheid en zoeken naar regelmaat is op dag 40 uitgegroeid tot een vast en duidelijk afsluiten van mijn dag. De ene keer was het moeilijker dan de andere keer om de concentratie op de neus te houden en niet met alle gedachtes mee te gaan. En steeds vaker waren er avonden waarop de meditatie minuten van rust bevatte en er geen gedachtes waren. Als dan zo tijdens de meditatie alle gedachtes en indrukken van de dag voorbij kwamen was dat vaak vermoeiend maar was ik ze daarna ook kwijt. 
Ze waren dan uit mijn systeem, had ik een heerlijke nachtrust en stond ik op vol met nieuwe energie.
Ze waren dan uit mijn systeem, had ik een heerlijke nachtrust en stond ik op vol met nieuwe energie.
Op de 40ste meditatie avond was ik een neus, met mijn hoofd bedacht ik dat ik ook een lijf moest hebben, maar ik voelde alleen ‘ik ben een neus’. Een hele vreemde ervaring.