Vreemd om te switchen van neus naar kin, telkens weer gingen mijn gedachtes terug naar mijn neus. Zo raar eigenlijk als je bedenkt dat ik eerst zo een moeite had met het blijven concentreren op mijn neus. Nu mag ik me ergens anders op concentreren en wil ik steeds weer terug naar mijn neus. Toen ik echter na een paar dagen mijn neus kon loslaten en echt mijn kin had gevonden was dat een hele verandering. Het is zo totaal anders om op mijn kin te concentreren. Er komen veel emoties los. Ook wel gedachtes maar veel minder chaotisch dan bij meditatie op mijn neus. De gedachtes zijn zwaarder, dieper en de energie zit lager. Ook merk ik dat het minder de dingen van de dag opruimt zoals de meditatie op mijn neus dat deed. Emoties en dingen uit het verleden komen terug, punten die blijkbaar nog niet helemaal afgerond zijn. Dit is nog het begin van meditatie op mijn kin en heb het gevoel dat dat nog veel verder uitgediept gaat worden.