En toen was de vakantie weer voorbij. Om de discipline in de dagelijkse
avond meditatie weer op te pakken, had ik van Kamala het advies gekregen weer 40 dagen achterelkaar 11 minuten te mediteren
op mijn neus. Het lukte me goed dit weer te doen en vol te houden.
De 40 dagen waren weer snel voorbij en had Kamala me even ‘vrij’ gegeven in de avonden. Dat leek even
leuk, als ik ’s avonds moe was kon ik gewoon meteen mijn bed in duiken. Maar
dat viel na een aantal dagen flink tegen. Ik werd ’s ochtends net zo moe wakker
als dat ik er ’s avonds in ging en mijn hoofd raakte maar moeilijk leeg. Dit
realiserende herinnerde ik me de blog tekst die ik afgelopen maart schreef ‘Mediteren
is als tandenpoetsen ? ! ‘. Samengevat: Met
tandenpoetsen schoon je je buitenkant en met mediteren je binnenkant. En eens
een keertje ‘ongepoetst’ naar bed gaan is nog wel te doen, maar na een aantal
dagen voelt dat echt niet goed meer.
Zo voelde het toen
en eigenlijk nu nog steeds. Dat besefte ik niet eens zo tijdens een van de 40
dagen, maar nu ze voorbij zijn des te meer. Heb ik dus toch weer een inzicht
gekregen. Wat blijft mediteren toch bijzonder. En wat is Kamala geweldig, dat ze me telkens
precies die opdracht geeft die nodig is.
Met lieve groetjes,
Nimrita