Nimrita en haar spirituele pad: Het leven is één groot leer- en groeiproces

Vroeger dacht ik dat je na je thuis woon-, school- en studie periode klaar was met leren. Ja dat dacht ik echt. Nu denk ik ook wel dat er toen inderdaad veel kennis in mijn hoofd is gestopt, ik bepaalde waarde en normen van mijn ouders had meegekregen en er een begin was gemaakt met het aangaan van relaties. Maar eigenlijk was dat pas het begin.

Na die periode is het pas begonnen met serieuze relaties, huishouden, banen en kinderen opvoeden. En ook de ontwikkeling van mijzelf naar buiten toe (gedrag, hoe kom ik over, presenteren, enz.) is toen pas begonnen.

Van de week kwam ik opeens het volgende nummer tegen op mijn computer. Ik had het heel lang niet geluisterd maar het sluit precies aan bij mijn gedachtegang in deze weken.
Als je klikt op de link hieronder, dan kun je even meeluisteren.
Krezip – Everybody gotta learn sometime
http://www.youtube.com/watch?v=Z-PDsFaaLHE

Mijn leerproces in de afgelopen weken was n.a.v. een blogtekst die ik had geplaatst. Het zijn natuurlijk mijn ervaringen die ik op schrijf en ik heb ook geleerd van Kamala (spiritueel begeleidster en oprichtster van Yogastudio Laksmi) wat je beter wel en niet in een tekst kunt zetten. Want iedereen kan het natuurlijk lezen. Maar het is nooit mijn bedoeling om mensen te kwetsen of te kleineren of om anderen de les te lezen.

En zo kwam ik tot de conclusie dat voor mij het leven eigenlijk één groot leer- en groeiproces is.

Ik zag het ook om me heen, mensen die een nieuwe fase in gaan die een stap zetten waarin ze op welke manier dan ook iets gaan leren. De een door het beginnen met het geven van yogalessen. De ander door de laatste IVF poging aan te gaan. En weer een ander door een stuk projectleiding op zich te nemen. Maar ook als je geen baan hebt en graag zou willen of ongewenst kinderloos bent of alleen thuis zit na een gebroken relatie is dat leren. Want hoe geef je dan invulling aan je leven als je het je anders had voorgesteld?

Soms snap ik totaal niet waarom dingen soms zo moeilijk gaan of waarom mij dat nu net moet overkomen. Mijn ervaring is dat achteraf, wanneer het voorbij is of gewoon na een bepaalde tijdsperiode dat ik dan pas zie wat de les was. En dan heb ik het gevoel dat ik ben gegroeid.

Al deze gedachten gingen door mijn hoofd in de afgelopen weken. Toen ik vorige week ook nog eens dat nummer na tijden weer eens tegen kwam dacht ik ‘blogtekst schrijven’.

Om Shantih Shantih Shantih

(Ik wens je liefde en vrede toe in de 3 werelden. Fysiek, mentaal en spiritueel).

Nimrita

Heb je vragen of opmerking na het lezen van de tekst of wil je gewoon eens van gedachte wisselen? Dan kun je mij mailen: nimrita.kaur.2009@gmail.com

Ik ben Nimrita verbonden aan Yogastudio Laksmi. Wij besteden onze giften en donaties aan Happy Home (Wheel of Hope), een school in India voor kinderen uit kansarme gezinnen.

Vorig jaar heeft de Yogastudio er voor kunnen zorgen dat de huur gewaarborgd is voor de komende jaren. Dit jaar willen we schooluniformen en boeken bekostigen en we zijn al een eind op weg.....
.......voor de toekomst van deze kinderen....