Om Shantih
Lieve allemaal,
Het is helemaal duidelijk, ik zit in de overgang.
Zo dat is eruit. Dat iedereen het maar mag weten.
En ik mag van heel wat klachten genieten.
Lichamelijk met name weinig energie, duizeligheid, nachtzweten, hoofdpijn,
veranderde borsten en veranderd gedrag van de baarmoeder. Maar daarnaast zijn
er ook mentaal klachten zoals concentratieverlies, stemmingswisselingen,
vergeetachtigheid, snel emotioneel, onrust en onzekerheid.
Bij die mentale klachten zou je misschien niet direct
aan de overgang denken, maar heeft er echt alles mee te maken, door de
hormonenspiegel die aan het veranderen is. De hormonen gaat nu heel sterk op en
neer totdat een nieuw balans is gevonden. De hormonen tot rust komen en
uiteindelijk de onvruchtbaarheid intreedt.
Het voelt nu (door die hormonen) alsof mijn hele
lichaam aan het veranderen is en is het zoekt naar een nieuwe balans. Dat vond
ik best eng in het begin. Maar ik zie het nu meer en meer als een mooie kans om
alles in mijn leven eens onder een vergrootglas te leggen. Neem bijvoorbeeld
‘weinig energie’ dat dwingt mij ertoe om keuzes te maken. Wat moet ik, wat wil
ik, wat geeft mij energie, wat kost mij energie. Dat soort gedachtes dus. En
dan kom je snel op ‘hoe gaat mijn leven verder’, ‘hoe zou ik het het liefst verder
willen inrichten’ en ‘het pad dat ik loop hoe ziet dat er eigenlijk uit’?
Allemaal levensvragen dus waar ik nu lekker in zit.
Ja ‘lekker’ want het voelt goed om met mezelf bezig te zijn en na te denken
over wat ik belangrijk vind en wat niet (meer).
En dat heeft natuurlijk allemaal te maken met het
pad dat ik loop. Ieder z’n pad is uniek. Soms loop je een tijdje zonder zorgen
en helemaal vanzelf. Soms sta je op een kruispunt en moet je keuzes maken. En
soms wordt je gedwongen om stil te staan en te kijken naar jezelf. In die
laatste situatie zit ik nu.
En waar het toe leidt, dat weet ik nog niet. Maar op
dit moment voel ik grote dankbaarheid voor de mogelijkheid die mij nu geboden wordt.
Voor de inzichten die ik heb gekregen.
Ook grappig dat ik afgelopen weken de plaatjes uit
deze blogtekst tegen kwam en dat mij bracht tot deze tekst. Voorheen kwam
altijd eerst de tekst in me op, waar ik vervolgens plaatjes bij zocht.
En ja, het is je eigen unieke pad dat je alleen
moet lopen. Toch zijn er altijd mensen die met je meelopen, sommigen voor een
korte tijd (vriendinnen van school), anderen al langer (echtgenoot, vriendin,
kinderen, spiritueel begeleidster Kamala, schoonfamilie, spirituele familie).
Maar sommigen al zolang ik me kan herinneren (moeder, zus).
Mijn pad, hoe loopt het verder, wat ga ik tegen
komen? We zullen het zien de komende tijd.
Denk jij ook weleens na over je pad, jouw unieke
pad? En wat kom je erop tegen? Hoe ga je ermee om? Als je erover van gedachte
wilt wisselen, dan hoor ik het graag.
Met lieve groet,
Nimrita
Om Shantih Shantih Shantih
(Ik wens je liefde en vrede toe in de 3 werelden. Fysiek, mentaal en
spiritueel.)
Heb je vragen of opmerking na het lezen van de tekst of wil je gewoon
eens van gedachte wisselen? Dan kun je mij mailen: nimrita.kaur.2009@gmail.com
Ik ben Nimrita verbonden aan Yogastudio Laksmi. Wij besteden
onze giften en donaties aan Happy Home (Wheel of Hope), een school in India
voor kinderen uit kansarme gezinnen.
Wilt u ons helpen.......!!!!
Donaties zijn
zeer welkom op bankrekeningnummer NL 20 INGB 0008 921138 Yogastudio
Laksmi te Oudenbosch, ovv happy home.
Wil je meer weten over Yogastudio Laksmi kijk dan eens op:
De blogteksten van Kamala (spiritueel begeleidster en
oprichtster van Yogastudio Laksmi) zijn zeker de moeite waard om te lezen:
Kamala en
haar ervaringen met een yogi