Om Shantih
Lieve allemaal,
We zijn al weer even terug van vakantie, maar het
opstarten van werk, school, sporten en clubjes vergt altijd weer even tijd. Nu
komt alles weer in het normale ritme en ieder in ons gezin pakt weer zijn eigen
werkzaamheden op. Goede tijd dus ook om weer een blogtekst te schrijven.
Graag wil ik jullie nog even mee terugnemen naar onze
vakantiereis van dit jaar. Het was heerlijk, even geen verplichtingen of
routine. Gewoonweg ‘alleen’ met z’n 5en op pad, reizen, tent opzetten/afbreken,
nieuwe dingen zien en indrukken opdoen. Het was weer bijzonder. Dit jaar gingen
we naar Italiƫ met als hoofddoel Rome. Mijn indruk van Rome kort samengevat: Het
is 1 groot openluchtmuseum, daar
waar de tijd lijkt te hebben stil gestaan. Veel oude straatjes, ontelbare
kerken, tempels en indrukwekkende pleinen. Daarnaast het ontbreken van haast
bij de Romeinen maakte het plaatje tijdloos.
Reizen en andere landen en steden bezoeken maakt mij
vaak klein en nederig. Al die andere mensen en culturen en steden, allemaal even
goed en met evenveel recht op bestaan. Wie zijn wij met een Nederlandse cultuur
iets te vinden van andere culturen? En wie zijn wij ‘moderne beschaving’ iets
te vinden van de oude romeinse beschaving? Dat gaat dan door mij heen al
rijdend over de wegen en door de bergen.
Ik voel me nietig als wij rijden door het landschap in
onze auto. Met manlief naast me, de drie kinderen achterin, de tent en spullen
in het aanhangwagentje. Wat heeft een mens nog meer nodig? Ik voel me ‘rijk’ en
dankbaar zo op vakantie te mogen en kunnen gaan, maar tegelijkertijd ook zo
nietig. Ik, wij, ons gezin, speldenkopjes
op de aarde. Een 5tal mieren
die zich verplaatsen in een auto. Nietig als we over wegen rijden, kilometers
lang. Al die mensen die daar ook rijden, die wonen in al de huizen die je ziet
in de bergen, in de flats in de steden en langs de snelwegen. Hoe leven zij? Hebben
zij dezelfde wensen en verlangens als anderen? Natuurlijk want wij zijn
allemaal 1.
Om op dat ‘1 voelen’ nog wat in
te gaan. In het normale ritme gaat ieder in ons gezin een andere kant uit
(werken, school, sporten, yoga, musical, thuis), maar tijdens deze vakantie
voelde het als 1 geheel, 1 lichaam.
Aan de sfeer was te voelen hoe het met
ieder ging en ’s nachts als iedereen sliep hoorde je de rustige ademhaling van
ieder apart wat overging in 1 ademhaling. En van het samenwerken en samen zijn
heb ik dit jaar enorm genoten. Het samen verantwoordelijk voelen voor de tent
opzetten, een volgende camping zoeken, de weg vinden, de dagen in delen, enz.
Van begin tot het einde geweldig.
Dat nederig voelen en dankbaar zijn voor een
vakantie als afgelopen keer is niet iets dat ik altijd zo heb ervaren. Hoe we
op vakantie gingen in voorgaande jaren week in feite niet veel af van dit jaar.
Echter hoe ik erin stond en nu sta is wel enorm veranderd. Waarbij vroeger veel
meer de termen ‘Vanzelfsprekend’ en ‘Recht hebben op’ bij mij de boventoon
voerde is dat nu geworden ‘Nederigheid’ en ‘Dankbaarheid’. Dat zijn niet alleen
meer mooie woorden maar nemen een steeds nadrukkelijker plaats in in mijn
leven.
Ik ben dankbaar dat ik een man naast me heb. Ik ben dankbaar dat we
samen 3 kinderen mogen opvoeden, coachen en begeleiden tot zelfstandige
volwassenen. Ik ben dankbaar dat we op vakantie kunnen. Ik ben dankbaar dat de
vakantie zo in harmonie verliep, zonder ongelukken, zonder natuurgeweld. Zo kan
ik nog wel even doorgaan, en dan heb ik het alleen nog maar over de laatste
maand gehad…... Als ik al die dingen waar ik dankbaar voor ben op dit moment in
mijn leven door mijn hoofd laat gaat, dan word ik stiller en stiller en word ik
klein en nederig. Ik leef in het nu en geniet van elk moment in het leven.
Die zaadjes van ‘Nederigheid’ en ‘Dankbaarheid’ zijn
geplant door Kamala (spiritueel begeleidster en
oprichtster van Yogastudio Laksmi) en
krijgen meer en meer vorm door yoga, meditatie en het dragen van mijn
spirituele naam. Mijn dank hiervoor is zo groot, nauwelijks in woorden uit te
drukken, maar wel te voelen.
Ben jij ook dankbaar voor alles in je leven, voor
de lessen die op je pad komen?
Voel jij je ook nederig of soms wel/niet en wanneer
dan?
Wil je hierover van gedachte
wisselen of heb je vragen of opmerking over de tekst(en)? Neem dan contact op
via mijn mailadres: nimrita.kaur.2009@gmail.com
Met lieve groet,
Nimrita
Om Shantih Shantih Shantih
(Ik wens je liefde en vrede toe in de 3 werelden. Fysiek, mentaal en
spiritueel.)
Ik ben Nimrita verbonden aan Yogastudio Laksmi. Wij
besteden onze giften en donaties aan Happy Home (Wheel of Hope), een school in
India voor kinderen uit kansarme gezinnen.
Wilt u ons helpen.......!!!!
Donaties zijn
zeer welkom op bankrekeningnummer NL 20 INGB 0008 921138 Yogastudio
Laksmi te Oudenbosch, ovv happy home.
Wil je meer weten over Yogastudio Laksmi kijk dan eens op:
De blogteksten van Kamala (spiritueel begeleidster en
oprichtster van Yogastudio Laksmi) zijn zeker de moeite waard om te lezen:
Kamala
en haar ervaringen met een yogi