De start van dit blog
Al een aantal keer heb ik een tekst geschreven dat positief werd ontvangen door Kamala en de leden van Yogastudio Laksmi. Ik vond het bijvoorbeeld fijn om te schrijven hoe ik een meditatie beleefd had en vond het bijzonder dat sommigen zich in het verhaal herkende. Ik herinnerde me ook weer hoe leuk ik schrijven altijd vond en vind maar er was nooit een aanleiding om er iets mee te doen. Ik heb wel geprobeerd fictie te schrijven maar dat lukte me niet, voor mij moet een verhaal van binnenuit komen, vanuit mijn gevoel. En als het dan lukt dit op papier te zetten, dan krijg ik daar enorm veel energie van.
Vandaag was ik bij Kamala en ze zei: ‘Nimrita, je kunt goed schrijven en je geeft ook aan dat je het leuk vind om te doen. Doe er iets mee, begin een blog welke we dan linken aan de yogastudio. Op die manier kan ook jij iets doen voor de Yogastudio. Je schrijft dan teksten over je innerlijke leven, je indrukken van de yoga lessen en de toepassing hiervan in je dagelijkse leven. Denk ook aan het werken aan je swadharma.’ (vrij vertaald: dat doen wat echt bij je past)
En dat sloeg bij mij in als een bom, wat een geweldig idee, wat een leuke opdracht is dit!
Daarnaast, tijdens het typen van deze tekst herinnerde ik me opeens dat ik ‘toevallig’ laatst een uitzending had gezien over het vinden van je swadharma. Blijkt ook wel weer dat toeval helemaal niet bestaat!
Verder vertelde Kamala die ochtend nog dat ik momenteel een 80-20 procent verhouding uiterlijk-innerlijk leven leid en dat ik moet proberen te werken naar een 50-50 procent verhouding. Omdat ik niet voor niets gekozen heb een spirituele naam aan te nemen en een innerlijk pad te volgen. Dat klonk zeker logisch en goed maar hoe ga ik dat dan doen? Wat ga ik inleveren aan de uiterlijke kant om me meer op de innerlijke kant te richten? De uiterlijke kant is zo dringend aanwezig (werken, kinderen, man, huis). Je ziet op de klok als je naar je werk moet, je ziet aan je kinderen als ze aandacht nodig hebben en je ziet aan je huis wanneer het schoon gemaakt moet worden. Je innerlijk (of althans mijn innerlijk) daarvan zie ik vaak niet welke dingen nodig zijn. Maar we zullen zien wat er komen gaat en waar ik tegenaan ga lopen met het opstarten en vullen van dit blog.
Meditatie opdracht
Ten slotte vroeg Kamala me: ‘Nimrita je vertelde dat je de meditatie op neus, kin en voorhoofd (derde oog) moeilijk vond, waarom vond je dat moeilijk, hoe lang heb je dat dan gedaan?’. Beschamend moest ik toegeven dat ik dat niet wist en dat ik het maar een paar keer had geprobeerd. Ik heb daarom de volgende opdracht van Kamala gekregen:
Vanaf vandaag ga ik eerst voor 40 dagen elke dag 11 minuten mediteren op mijn neus, daarna 40 dagen 11 minuten op mijn kin en ten slotte 40 dagen 11 minuten op mijn voorhoofd (derde oog). Dus elke dag, zonder excuses en vluchten van ‘geen tijd’, ‘te moe’, enz. zal ik discipline, doorzettingsvermogen en wilskracht moeten tonen.
Hier op dit blog ga ik schrijven wat dat met me doet.