In actie voor Happy Home

Lieve lezers,

Als ik dit zo schrijf vraag ik me af: ‘Wie zijn jullie die mijn blog lezen? Waarom lezen jullie het eigenlijk en wat doet het met elk van jullie?’ Maar helemaal onbekenden zijn jullie niet, soms wordt een tekst op Facebook ge-vind-ik-leuk-d’ en soms speekt iemand mij aan. Allemaal lieve en leuke reacties, bedankt allemaal.

Waar ik ook heel blij mee was de laatste maanden was de positieve reacties op mijn vraag naar donaties voor Happy Home.

Ik neem jullie even mee terug in de tijd…….

Twee jaar geleden was Kamala (spiritueel begeleidster en oprichtster van Yogastudio Laksmi) met Bhavandeep (een van de leden van Yogastudio Laksmi) in India. Tijdens hun reis kwamen zij in contact met David en Pamela oprichters van Happy Home een school voor kansarme kinderen in India (hierover meer in 2 van haar blog teksten, ontmoeting, hulp bieden). Ze besloot toen om Happy Home het goede doel van dat jaar van de Yogastudio te maken. (Een van de belangrijke dingen in de Yoga is namelijk om een deel van je geld weg te geven aan mensen die het minder hebben.)

Sinds die beslissing is er veel gebeurd, de school is gered van sluiting, vele donaties zijn binnengekomen en Kamala heeft een klein wierook fabriekje naast de school geopend voor de moeders van de Happy Home kinderen. David heeft over de inzet vanuit Nederland door ‘Kamala and friends’ een mooi verslag geschreven, zeker de moeite waard om te lezen (klik op de regel).

En wat heb ik gedaan?

Naast het ‘gewoon’ geven van geld, ook niet onbelangrijk overigens, heb ik vorig jaar cakes gebakken om op mijn werk te trakteren. Voor elk plakje cake vroeg ik een bijdrage voor Happy Home.
Een paar maanden geleden heeft onze dochter haar ‘prinsessen-kamer’ gekregen. Dit betekende dat de zolder nu vol stond met een peuter/kleuter bed, een oud boekenkastje en 2 klein bureautjes. Een navraag rondje in de familie leverde geen geïnteresseerden op dus wat moesten we er dan mee doen? Op ‘marktplaats’ zetten had weinig zin want alles was vrij oud, naar de kringloop winkel brengen dan? Nog in twijfel viel mij oog een paar dagen later op de Netwerk Facebook pagina van ons dorp. Er stond van alles op, van zoekgeraakte-sleutels-ergens-in-de-Dorpsstraat tot gevonden-portemonnee-bij-de-bakker. Ik besloot een gokje te wagen en zetten een paar foto’s van het bed op die pagina. Binnen een paar uur kwam er reactie ‘ben geïnteresseerd, hoeveel mag het kosten?’ Waarop ik antwoordde dat ik er geen geld voor wilde, maar wel graag een donatie voor Happy Home wilde ontvangen (met een korte toelichting op Happy Home). De vrouw was heel blij met het bed voor de kleinkinderen die af te toe kwamen slapen. De donatie vond ze leuk om te geven. En ik vond het leuk om te ontvangen en het door te geven aan Happy Home. En toen had ik de smaak te pakken de bureautjes volgde, daarna het boekenkastje, en nog een drumstel (dat ook al tijden op zolder stof stond te happen). En telkens vroeg ik een donatie voor Happy Home, ik werd steeds enthousiaster in het vertellen erover en in het ontvangen van het geld om in het envelopje te doen. En we hadden ook nog een fiets in de schuur staan die te klein was voor onze zoons. Ook maar verkocht dus.

  

Op het schoolplein tegen de ander moeders vertelde ik enthousiast over waar ik mee bezig was en vertelde ook terloops dat ik nu maar eens naar de spelletjes kast moest gaan kijken of er nog iets weg zou kunnen. Maar het liep tegen sinterklaas tijd en de druk om alles op tijd af te hebben nam toe en mijn voornemen verschoof naar de achtergrond. Toen de week erop op het schoolplein vroeg een moeder of ik de spelletjes al had uitgezocht want ze was erg benieuwd of er wat voor haar kinderen tussen zat. Dus daar ging ik weer, uitzoeken, apart zetten, verkopen, geld voor Happy Home in de enveloppe doen. Ik werd er erg gedreven in. De envelop werd steeds voller en het huis steeds opgeruimder. En wat een fantastisch gevoel gaf dat om actief bezig te zijn voor Happy Home.

Ik heb er vaak aan gedacht om zoiets als vrijwilligers werk te gaan doen voor een goed doel, naast geld geven, maar ja wat kon/kan ik doen als ik al 4 dagen voor een baas werk en een huishouden met man en 3 kinderen run? Dat ik nu op deze manier met verkopen van onze spulletjes een stuk kon bijdragen voelde echt geweldig.

Tijdens deze opruim-verkoop periode kwam ik een kaart tegen met een mooie tekst. De kaart hebben we ooit gekocht tijdens een vakantie in England in een kerk in Oxford. De tekst is prachtig en beschrijft eigenlijk precies hoe ik nu tegen de dingen aan kijk.

Take Time

Take time to THINK
It is the source of power
Take time to PLAY
It is the secret of perpetual youth
Take time to READ
It is the fountain of wisdom
Take time to PRAY
It is the greatest power on earth
Take time to LOVE
And BE LOVED
It is a God-given privilege
Take time to BE FRIENDLY
It is the road to happiness
Take time to LAUGH
 It is the music of the soul
Take time to GIVE
It is too short a day to be selfish
Take time to WORK
It is the price of success
Take time to DO CHARITY
 It is the key to heaven.

Wij wensen jullie een mooi, liefdevol en gelukkig 2015.

Om Shantih Shantih Shantih

Nimrita

---------------------------------------------------------------------- 

Donaties zijn zeer welkom op bankrekeningnummer NL 20 INGB 0008 921138 Yogastudio Laksmi te Langeweg, ovv happy home. 

Wil je meer weten over Yogastudio Laksmi kijk dan eens op:

·         de site: Yogastudio Laksmi, Stichting voor Gezondheid, Kennisontwikkeling en Spiritualiteit
·         facebook
·         youtube

De blogteksten van Kamala (spiritueel begeleidster en oprichtster van Yogastudio Laksmi) zijn zeker de moeite waard om te lezen:

Kamala en Yogastudio Laksmi te Langeweg
Kamala en haar ervaringen met een yogi

Yoga op HBO niveau? Wat is dat? Kan dat?

Uiterlijk leven
Voordat ik terugkom op de titel van deze tekst, wil ik jullie even meenemen maar ons gezin en met name onze zoons van 12 en 10 jaar oud.

De oudste zoon zit in het eerste jaar VWO en haalt goede cijfers. Hij heeft vorig schooljaar de basisschool verlaten met een maximum CITO score. Maar een vaatwasser inruimen of tekenen vind hij erg moeilijk.

Onze tweede heeft dyslexie en kan daardoor moeilijk alle stof bijhouden die op school wordt aangeboden, hij vind school moeilijk. Maar hij heeft laatst (voor zijn zusje) van dozen, een mesje en splitpennen een poppenhuis met ramen en trappen gemaakt.

Nu is mijn vraag: Wie van de twee is intelligent?

Beide kun je zeggen, het zijn alleen andere soorten van intelligentie.
Inderdaad, maar helaas in onze maatschappij wordt de oudste als ‘intelligent’ gezien en de tweede niet. En natuurlijk heeft dit te maken met de manier waarop het scholen systeem is ingericht. Eigenlijk hoe de hele maatschappij is ingericht van scholenniveaus tot salarisniveaus. Maar dat is dus allemaal in de uiterlijke wereld, het speelt zich af in ons uiterlijke leven.

Innerlijk leven

Er is daarnaast nog een leven. Naast deze uiterlijke wereld is er ook een innerlijke wereld, een innerlijk leven. Je kunt je afvragen of je daar ook kunt spreken van niveaus, intelligentie niveaus, scholen niveaus, enz... Nee natuurlijk niet, het is je innerlijk.

Ik denk even terug aan 10 jaar geleden toen we verhuisde van IJsselstein naar Terheijden. Toen ik op zoek ging naar een andere yogaschool. (Ik heb hier als eens een blog tekst over geschreven). En ik vond het maar niet, ik wist toen nog niets van de verschillende yoga stromingen en ik wist toen ook nog niet dat ik steeds hatha-yoga scholen bekeek terwijl ik eigenlijk op zoek was naar een bhakti-yoga school (zoals mijn oude school). Dit heeft niets met niveau te maken, wel met een andere stroming. Zoals gezegd van die verschillende stromingen wist ik nog niets en ik vond maar geen nieuwe yoga school. Totdat iemand mij zei: ‘Jij bent zo slim, je moet zoeken naar een yogaschool op HBO niveau’. Dat klonk wel goed en dus ben ik met die term verder gaan zoeken.

Terugkomend op de titel van deze blogtekst.

 

Nu jaren later besef ik me steeds meer wat een onzin dat eigenlijk was ‘yoga zoeken op HBO niveau’. HBO dat met denken, hersens te maken heeft. En yoga wat mij helpt een balans te vinden tussen mijn innerlijke en uiterlijke leven. Moet je daar slim voor zijn, nee. Een zeker opleidingsniveau hebben, nee. Een bepaalde intelligentie hebben, nee! Wel discipline om die oefeningen te doen die bij jouw passen die jouw helpen op jouw persoonlijke pad.

 

Met lieve groeten,

Nimrita

------------------------------------------------------------------------------------------------
Ik ben Nimrita verbonden aan Yogastudio Laksmi.

Wij besteden onze giften en donaties aan Happy Home (Wheel of Hope), een school in India voor kinderen uit kansarme gezinnen.
Vorig jaar heeft de Yogastudio er voor kunnen zorgen dat de huur gewaarborgd is voor de komende jaren. Dit jaar willen we schooluniformen en boeken bekostigen en we zijn al een eind op weg…..
.......voor de toekomst van deze kinderen....

 

Wilt u ons helpen.......!!!! Het IBAN nummer van onze bankrekening is NL 20 INGB 0008 921138 Yogastudio Laksmi te Langeweg, ovv happy home. 

Wil je meer weten over Yogastudio Laksmi kijk dan eens op de site, facebook of youtube.

Yogastudio Laksmi, Stichting voor Gezondheid, Kennisontwikkeling en Spiritualiteit
facebook
youtube

De blogteksten van Kamala (spiritueel begeleidster en oprichtster van Yogastudio Laksmi) zijn zeer de moeite waard:

Kamala en Yogastudio Laksmi te Langeweg
Kamala en haar ervaringen met een yogi

Je kracht is ook je valkuil

Vandaag las ik mijn hele blog terug en zag dat het twee jaar geleden was opgestart.

Op 13.10.2012 verscheen hier mijn eerste blogtekst. En zo terugbladerend en lezend las ik verhalen die ik weer vergeten was en inzichten die waren weggezakt. Ook merkte ik op dat ik in eerste instantie begon met beschrijven wat meditaties met mij deden, maar dat ik  langzaam aan steeds meer ging schrijven over ervaringen in het dagelijkse leven. Vaak gekoppeld aan een onderwerp uit een van de thema-avonden bij Yogastudio Laksmi. 

Al in een van de eerste teksten gaf ik aan moeite te hebben in het vinden van balans tussen werk-huishouden-kinderen-innerlijk leven. Dit komt eigenlijk heel vaak in de blogteksten terug: ‘ik had het heel erg druk’ en ‘ik had weinig tijd’. Ik realiseer me dat dat in de afgelopen twee jaar niet is veranderd. Helaas. Nog steeds vind ik die balans vasthouden moeilijk, nog steeds ‘behandel’ ik innerlijk leven, het schrijven van blogteksten, het pakken van rust als een soort van rest-post. Alleen als alles gedaan is, mag ik dat van mezelf doen. Zo vreemd en niet-slim eigenlijk als ik het zo opschrijf maar waarom realiseer ik me dat niet als ik midden in die drukte zit?

Dit zoeken naar balans kwam de laatste maanden weer heel sterk naar voren doordat alle weekenden vol zaten met gezin, onverwachte bezoeken en onvoorziene reparaties in/om ons huis. Ik sprak over niets anders, het kwam me oren uit en als je hart ergens van vol zit dan loopt je tong ervan over. En altijd als iets TE wordt, gaat het niet goed. Kamala (oprichtster Yogastudio Laksmi en spiritueel begeleidster) waarschuwde me nog: Let op Nimrita, je praat over niets anders, je kunt er ook in afglijden…….

En inderdaad opeens was het op, ik was moe, moe en moe, op het werk liep het niet meer lekker en ook de drukte van het gezin trok ik niet meer.

Het breekpunt kwam na een massage behandeling bij Kamala, de tranen kwamen los. De drukte, er geen vat op hebben, continue achter de feiten aanlopen, enz. enz. Kamala vroeg: ‘Waar is je structuur, de regelmaat die je altijd hebt, waar je goed in bent?‘ Tja, die was ik dus helemaal kwijt.

Ze gaf me nog een inzicht:

‘Je vind het nu heerlijk in het gezin en je geniet van elk kind als nooit tevoren. Dat is goed en mooi zeker. Het zijn de vruchten die je plukt, maar dat kan alleen als de boom blijft staan, als de basis goed blijft. Dus ga die structuur weer invoeren, dan gaat het meteen weer goed. Je kracht is ook je valkuil.’

Dus nu ben ik bezig weer structuur aan te brengen op mijn werk, in de dagelijkse dingen in het gezin en de klussen in huis. En die energie hiervoor krijg ik door beter de meditaties in de ochtend en avond te doen, meer gefocust en zonder in slaap te vallen. Dat is mijn kracht, structuur aanbrengen in mijn leven en daar ook anderen mee helpen. En is het dus ook mijn valkuil, want als ik het niet doe ‘verzuip’ ik. Ik voelde me zo naar en ‘niet mezelf’ de afgelopen maanden dat ik dat echt niet meer wil.

Citaat van een Yogi:

When God gives good times,

He wants you to forget him and sleep.

When God gives you bad times,

He wants you to wake up and face him.

Met lieve groet

Om Shantih

Nimrita

Wat is ‘gevoel’ en hoe ermee om te gaan

Begin augustus hadden wij in Yogastudio Laksmi een thema-avond met als onderwerp ‘Gevoel’. Ter voorbereiding op deze avond had Kamala –onze spiritueel begeleidster en oprichtster van de Yogastudio– ons gevraagd na te denken over de vragen ‘wat doet het woord ‘gevoel’ met je, en als je zegt ‘dat voelt goed’ wat gebeurd er dan met je, wat is dat dan dat ‘gevoel’.

Tijdens de thema-avond hebben we uitgebreid over ‘gevoel’ gepraat. Iedereen had natuurlijk zijn eigen persoonlijke verhalen, ideeën en ervaringen hiermee. Maar we konden aan het einde van de avond wel een aantal gezamenlijke conclusies trekken. Ook heeft Kamala de zienswijze vanuit de geschriften met ons besproken. Het was een mooie en interessante avond met veel ‘eye-openers’. De belangrijkste voor mij waren: Gevoel heeft te maken met je hart, met het oppakken van energie, gevoel is een trilling en gevoel grijpt terug naar je blauwdruk (indrukken/ervaringen van vroeger). 

Vanaf die bewuste thema-avond is het onderwerp ‘gevoel’ steeds in mijn gedachte gebleven. Ik kwam steeds in situaties waarbij ik een gevoel kreeg maar ook direct dacht: ‘Waar komt dit gevoel vandaan? Vind ik dit nu echt heel vervelend/leuk of is het iets van vroeger wat weer wordt geactiveerd?’ Deze situaties waren thuis of op het werk steeds in het klein, de echte uitdaging kwam twee weken geleden.

Twee weken geleden hadden we een familie dag, van de familie van mijn moederskant. We reisde met m’n moeder (die we regelmatig zien), we zagen meteen mijn nichtje met man en kinderen (die we een aantal keer per jaar zien). Maar het grootste deel van de mensen die we daar ontmoetten hadden we meer dan 5 jaar niet gezien. En wat er toen gebeurde was te verwachten. Familieleden keken elkaar aan (wie is wie), we keken naar elkaars kinderen (wie lijkt op wie), we haalde herinneringen op en informeerde naar elkaars huidige leven. En dat alles verliep gemoedelijk met de nodige omhelzingen en gelach. Het was prachtig om te zien en ik deed er ook vrolijk aan mee.

Maar dat gebeurde natuurlijk niet tussen alle familieleden. Bij anderen en zeker ook bij mij kwamen ook oude en minder leuke gevoelens opzetten……

De opdracht die ik mijzelf voor de familiedag had gegeven was om goed in de gaten te houden waar elk naar/vervelend gevoel vandaan kwam. Vervolgens na te denken of het gevoel van nu was of een situatie uit het verleden raakt. En uiteindelijk zou de kunst dan zijn om niet te reageren zoals ik dat vroeger zou hebben gedaan, maar zoals ik dat nu zou doen bijv. in soortgelijke situatie met een ander persoon.

En het is gelukt. Ik ben aardig, vriendelijk, eerlijk geweest tegen iedereen. En ik heb me niet laten verleiden om terug te pakken naar oude vervelende herinneringen in mijn reacties naar anderen. Het was een superleuke dag geworden.

Hoe dat voelde (op de familiedag) en nu nog steeds voelt (thuis, kinderen, werk)?

Als een verrijking, als een ‘loslaten’ alsof ik echt een bladzijde om heb kunnen slaan.

En ik realiseer me nu: Wat is het toch prachtig om een spirituele naam te hebben, wat dit soort punten gemakkelijker maakt om op te pakken.

Mijn dank gaat uit naar Kamala en Yogastudio Laksmi voor weer een stuk kennisoverdracht,  wijsheid en liefde.

Om Shantih Shantih Shantih

Nimrita

Iemand in het licht zetten

Rond 25 april

Een van de taken op mijn werk is collega’s eraan te herinneren hun actiepunt(en) op tijd uit te voeren, zo nodig met mijn hulp of kennis inbreng. Nu was er een paar maanden geleden een collega (van een buitenlandse vestiging) die ik een reminder stuurde over een document dat zij getekend terug gestuurd zou moeten hebben. Ik vroeg haar of ze het al kon opsturen en of er eventueel iets niet duidelijk was en of ik kon helpen. Hierop antwoordde ze direct en kort met (vertaald uit het Engels) – ‘ik heb hier nog geen tijd voor gehad’.

Ik stuurde een tweede mail met de vraag of ze kon aangeven wanneer ze dit wel zou kunnen opsturen, ik wilde een nieuwe datum van haar. Weer kwam er direct een korte reactie terug – ‘ik kan nog geen datum aangeven mijn vader is ziek’. 

Nu is het interessant om te weten dat deze collega altijd vol zit met verhalen, vrolijk is, heel druk is en altijd oprecht geïnteresseerd is in anderen. En telkens als ze bij ons op kantoor is geweest voelt het alsof er een wervelwind langs is gekomen. Dat ze nu in haar mails telkens zo kort reageerde voelde als –hier klopt iets niet-.

Dus toen stuurde ik een derde mail met de vraag of ze er over wilde praten. Na een paar minuten volgde er een lange mail waarin ze vertelde dat haar vader ziek was, dat hij niet meer beter zou worden en dat hij zich dat goed realiseerde maar ook begon te dementeren en zich af en toe met heel de situatie geen raad wist en dan depressief werd. Ze eindigde haar mail met dat ze het zo fijn vond dat ik ernaar vroeg en naar haar wilde luisteren.

Weer schreef ik een mail terug dat ik het heel erg waardeerde dat ze dit met mij wilde delen en dat ik me kon indenken dat het een moeilijke fase voor haar en haar ouders is. Ook heb ik verteld over de periode van ziekte en laatste maanden van mijn vader voor zijn overlijden. En dat er herkenbare gevoelens zijn als ik haar verhaal lees. Aan het einde van mijn mail schreef ik dat ze niets kan oplossen voor haar vader, hem niet beter kan maken, kan veranderen of wat dan ook. En dat eigenlijk het enige wat ze nog kan doen is veel bij haar vader en moeder te zijn nu het nog kan. Kortom ‘Just be with them’ (Gewoon bij hen zijn). Ten slotte gaf ik aan die avond bij mijn meditatie een kaarsje voor haar en haar familie te branden om kracht en energie te sturen voor deze periode. Toen reageerde zij weer met dank voor het delen van mijn verhaal, mijn advies en het kaarsje dat ik wilde gaan branden.

Die avond bij mijn avond meditatie deed ik dat extra kaarsje aan, maar deze ging meteen weer uit. Nog maar eens aangestoken en afgestemd op God en mijn collega en haar familie. Daarna mijn meditatie gestart. Toen ik aan het einde mijn ogen weer opende was het kaarsje weer uit. Vreemd, wat is dit nu toch (dacht ik), een kaarsje van mindere kwaliteit, nooit eerder gehad, of is er iets anders gaande? Ik vond het maar raar.

De volgende dag ging alles weer z’n gangetje en vergat ik eigenlijk deze hele dag.

Tot

17 juni

Voor mijn werk was ik net gearriveerd op een congres in Lissabon waar collega’s uit diverse landen naar toe kwamen. En opeens stond zij voor mij neus, zij die collega van die mails op die dag in april. Ze omhelsde me, kuste me en bedankte me tot wel drie keer toe. Toen we beide wat gekalmeerd waren, vertelde ze me dat ze de dag na ons gesprek verlof had opgenomen en naar haar ouders was gegaan. Drie weken heeft ze met hun gepraat, gelachen en gehuild. En nog binnen die drie weken was haar vader overleden en heeft ze daarin haar moeder kunnen ondersteunen. Ze vertelde dat ze gedurende die weken vaak de zin ‘Just be with them’ in gedachte had en ze mij daar zo dankbaar voor was.

Ik was sprakeloos van zoveel bedankjes, wist echt niet veel tegen haar te zeggen.

Later bedacht ik me dat ik blijkbaar precies het goede had gezegd op het juiste moment. ‘Simpelweg’ door naar haar te luisteren en door God om kracht en energie te vragen voor die familie. Ik ben er nog steeds sprakeloos van en dankbaar dat ik dit voor haar heb kunnen doen.

Met lieve groeten,

Nimrita

------------------------------------------------------------------------------------------------
Ik ben Nimrita verbonden aan Yogastudio Laksmi.

Wij besteden onze giften en donaties aan Happy Home (Wheel of Hope), een school in India voor kinderen uit kansarme gezinnen.

Vorig jaar heeft de Yogastudio er voor kunnen zorgen dat de huur gewaarborgd is voor de komende jaren. Dit jaar willen we schooluniformen en boeken bekostigen en we zijn al een eind op weg…..

.......voor de toekomst van deze kinderen....

Een schooluniform en boeken kost ongeveer 11 euro per kind. We hebben al 80 uniformen geschonken, maar we hebben er nog 60 nodig.

Wilt u ons helpen.......!!!! Het IBAN nummer van onze bankrekening is NL 20 INGB 0008 921138 Yogastudio Laksmi te Langeweg, ovv happy home. 

Wil je meer weten over Yogastudio Laksmi kijk dan eens op de site, facebook of youtube.

Yogastudio Laksmi, Stichting voor Gezondheid, Kennisontwikkeling en Spiritualiteit
facebook
youtube

Yoga zweverig? Nee, hard werken juist!

Soms spreken mensen mij aan en volgt er een gesprek als:

Ander: Jij doet aan yoga toch?

Ik: Ja zeker, hoezo, waarom vraag je dat?

Ander: Dat is niks voor mij, veel te zweverig, veel te ‘grijze wollen sokken’.

Ik: Grijze sokken dragen we niet, we dragen meestal witte kleding. Waarom vind je het zweverig?

Ander: Nou ja gewoon, een beetje stilzitten en naar een kaars staren bijvoorbeeld, dat is toch vaag.

Ik: Heb je wel eens geprobeerd 5 minuten stil te zitten, echt stil te zitten, of bijvoorbeeld naar een kaarsenvlam te staren en naar niets anders? Dat is best moeilijk, niks zweverigs aan.

Ander: Ehm nee, maar ja, nu ja, ik vind het maar vaag hoor. En ik kan ook niet op mijn hoofd staan en oefeningen in van die moeilijke houdingen doen.

Ik: Ik ook niet.

Tja. Telkens na zo’n soort gesprek vind ik het jammer dat veel mensen denken dat yoga zweverig is en dat het inhoudt dat je moeilijke fysieke oefeningen moet doen. Misschien komt het omdat de meeste yoga scholen in Nederland Hatha yoga aanbieden of van het beeld dat de media van yoga schept. Feit is wel dat er ook andere vormen van yoga bestaan. En het is ook een stuk ‘onbekend maakt onbemind’. In Yogastudio Laksmi, waar ik aan verbonden ben, beoefenen we de Bhakti yoga. (Bron Wikipedia:) Bhakti yoga is het pad van liefdevolle toewijding en overgave aan God.

Als yoga niet zweverig is, wat is het dan wel? En wat moet je met Bhakti yoga?

Om dat te beantwoorden moet ik teruggaan naar het begin, naar waarom ik met yoga begon.

Toen ik net 20 was zat ik midden in mijn studie. Een studie waar ik hard voor moest werken wilde ik het allemaal bij kunnen houden, een studie die achteraf gezien misschien te zwaar was of te veel van mij eiste. Tijdens die studie zocht ik een stukje rust, zodat ik minder zou piekeren over mijn problemen (als 20 jarige) en mezelf minder neerslachtig zou voelen. En toen hing daar ineens een folder op school over proef yoga lessen voor studenten. De folder beloofde precies dat wat ik zocht. Na een paar lessen gevolgd te hebben werd ik een trouwe leerling op die yoga school. De lessen en avonden die aangeboden werden bevatte een mix van oefeningen, meditaties, mantra’s zingen en muziek maken. Ik vond het een geweldige goede mix en het voelde als een totaal pakket voor alles wat ik zocht.

En toen gingen we verhuizen naar een andere stad. Ik wist nog niets over de verschillende yoga vormen en dacht dat de yoga die ik had gevolgd gewoon bij alle yoga scholen zo werd gegeven. Maar dat viel tegen.

Of ik kwam bij een school waar alleen oefeningen werden gedaan, of een meditatie centrum (voor alleen meditatie lessen), of in een zaaltje waar net een pannenkoeken feest was geweest. Ook was er een school die mij wilde opleiden als leraar omdat ik al (!) 5 jaar aan yoga deed. Uiteindelijk nog een kleine (niet commerciële) yogaschool gevonden van een bevlogen yogaleraar. Maar echt vergeten of in de buurt komen van mijn eerste yogaschool dat was het nooit.

Toen gingen we weer verhuizen…… en vond ik Yogastudio Laksmi.

Ik was afgegaan op wat er op de site stond, maar wist natuurlijk helemaal niet precies hoe en in welke vorm de lessen werd aangeboden, wel leek het erg vertrouwd zoals mijn eerste yogaschool. En wat een prachtige school bleek het te zijn met al het aanbod en lessen die Kamala geeft (oprichtster en spiritueel begeleidster). Het was een geweldig goede keuze.

Nadat ik nu alweer 8 jaar verbonden ben aan Yogastudio Laksmi kan ik zeggen dat het prachtige lessen zijn en dat ik veel heb geleerd, maar dat het ook hard werken was en is. Hard werken aan mezelf, bijvoorbeeld om:

• Discipline op te brengen voor de dagelijkse meditaties en oefeningen.

• Niet telkens op een roze wolk te gaan zitten als dingen moeilijk worden. Kamala dondert mij er dan telkens weer af met de opdracht ‘doe je taken als moeder, collega, echtgenoot, dochter en loop er niet toch steeds voor weg!’. 
• Mijn masker te laten vallen. Durven te laten zien wie ik ben met al mijn goede en minder goede kanten. 
• De confrontatie aan te gaan met mijn schaduwkanten, die te omarmen en mijn kracht van te maken. Want wie het donker beheerst kan het licht verdragen. 
• Mijn ego onder controle te krijgen, heb geleerd dat een groot ego liefde -in welke vorm dan ook- in de weg staat.

Ik kan je wel zeggen dat bovenstaande punten echt bikkelhard werken is, dus niets zweverigs aan. En dan vind ik het soms jammer dat men het beeld heeft van yoga dat het vaag is of zweverig want zo ervaar ik dat helemaal niet.

Dan wil ik graag afsluiten met het allermooiste wat ik in de afgelopen jaren heb geleerd bij Yogastudio Laksmi:

Ik heb geleerd dat God niet ‘de kerk’ is of verbonden is aan allerlei dogma’s en regels wat wel of niet mag of moet.

Nee, God is licht, liefde, de prachtigste kracht die ervoor zorgt dat ik door ga met alles wat ik moet en mag doen. God geeft me rust in tijden dat het heel druk is in gezin en werk.

En God zit in ons allemaal, dat kun je zien, dat kun je voelen.

Met heel veel liefs,

Om Shantih, Om Shantih, Om Shantih

Nimrita

                 

Wil je meer weten over yoga of Yogastudio Laksmi kijk dan eens op de site: Yogastudio Laksmi