Lieve allemaal,
Hebben jullie wel eens stil
gestaan bij het feit dat elk mens door verschillende fases in het leven gaat?
Misschien heb je wel eens gehoord van de 4 levensfases? Ze worden ook wel de
lente, zomer, herfst en winter van je leven genoemd.
De levensfases van een mens:
1ste ongeveer 0-20
jaar: Kindertijd, jeugd, jong volwassenheid, opbouwen, ontdekkingsfase. 2de ongeveer 20-50 jaar: Gezinsleven, werk, zorg voor ouders.
3de ongeveer 50-70 jaar: Minder zorgen voor anderen, werk wordt minder belangrijk, reizen.
4de ongeveer vanaf 70ste jaar: Dingen afsluiten, naar binnen keren, laatste fase.
Het zijn maar richtlijnen
uiteraard, en de levensfases zullen niet bij iedereen alle elementen bevatten
of zich aan de jaartallen houden, maar toch, je zult vast de fases herkennen
bij jezelf en/of bij anderen.
Zelf zit ik momenteel aan het
einde van de 2de fase, 50 jaar, oudere kinderen (17, 15, 11). Op de
een of andere manier had ik verwacht dat het een beetje rustiger zou worden,
maar dat is niet het geval. De kinderen zijn dan wel zelfstandiger, maar vergen
nu veel aandacht en tijd in de avonden. Overdag gaat iedereen naar werk en
school.
Daarna is het taxiën naar sportclubs, overhoren voor toetsen,
reparaties aan fietsen, aanvragen DigId, belasting aangifte doen, enz. enz. En
allemaal op het laatste moment, want ja ‘vergeten eerder te zeggen en morgen
echt nodig’. Het is ook wel grappig om dat zo op te schrijven. En het is ook allemaal
niet erg, zeker niet, het hoort allemaal bij deze fase. Maar het kostte mij wel
de nodige tijd om daaraan te wennen. Aan sommige dingen ben ik nog steeds niet gewend
moet ik eerlijk zeggen. Nauwelijks momenten meer om samen met manlief ’s avonds
op de bank te zitten, eerder naar bed gaan dan de kinderen of zelfs niet weten
hoe laat de oudste de vorige dag is thuis gekomen van een feestje. Dat blijven
nog steeds vreemde en onwennige situaties voor mij. Misschien dat dat ook gaat
wennen.
Wat mij helpt hierbij is te
beseffen dat ik dan misschien wel aan het einde van de 2de
fase van mijn leven zit, maar dat de kinderen midden in hun 1ste
fase zitten. En dat besef is wel heel mooi. Want wij zij erbij om hun daarin te
begeleiden, het is onze taak als ouders en dat is iets wat wij mogen doen. Niet
‘later’ of ‘ooit nog eens’ maar nu!
Elke fase en deelfase heeft
natuurlijk zijn leuke en minder leuke kanten. En het rare is ook dat je pas als
je uit een fase bent, je van de vorige fase alleen de leuke dingen onthoudt. Maar
misschien is dat niet raar, maar juist een zege. Een voorbeeld. Mijn baas zit
nu in de derde fase van zijn leven, net 60, hun kinderen zijn de deur uit,
ouders zijn overleden en hij is al 2x opa geworden. Als we het soms hebben over
de plannen voor het komende weekend, dan kan ik meestal een lange lijst van
activiteiten opnoemen. Dan zegt hij regelmatig ‘ja, dat is druk, maar je gaat
het nog missen en heel vaak aan terug denken’. En daar heeft hij vast helemaal
gelijk in.
Ik wilde dit met jullie delen omdat
ik denk dat het belangrijk is je te realiseren dat alles wat je doet, moet
doen, mag doen, helemaal past in dat wat jouw taak is in de levensfase waarin
je NU zit. Dat je je realiseert dat het geen zin heeft uit te kijken naar een
volgende fase of deelfase. (als de kinderen groter waren dan….., als de
kinderen het huis uit waren dan……, als ik nu eens ander werk had……, als ik met
pensioen ga dan……, als….., als…..). Het gaat erom dat je de dingen die je moet
doen in de fase waarin je nu zit goed doet.
Tot slot; in lijn hiermee, heeft Kamala (spiritueel
begeleidster en oprichtster van Yogastudio Laksmi) ons eens het volgende uitgelegd tijdens een van de
lessen bij Yogastudio Laksmi:
Het is belangrijk je te realiseren dat elke fase
weer overgaat in een volgende fase. Dat dat waar je je 10 jaar geleden druk
over maakte, je waarschijnlijk niet meer weet. En dus ook waar je je nu druk
overmaakt, je over 10 jaar niet eens meer herinnert. Of je misschien wel
herinnert, maar je niet snapt dat je je daar zo druk over maakte. En dat
relativeert echt alles.
Met lieve groet,
Nimrita
Om Shantih Shantih Shantih
(Ik wens je liefde en vrede toe in de 3 werelden. Fysiek, mentaal en spiritueel.)
Mocht je vragen of opmerking hebben over een van de
blogteksten of gewoon eens van gedachte willen wisselen over yoga of meditatie,
neem dan contact op via mijn emailadres nimrita.kaur.2009@gmail.com of via Yogastudio
Laksmi
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ik ben Nimrita verbonden aan Yogastudio Laksmi. De yogalessen, massages, lezingen worden pro deo verricht. Het werk wat we doen wordt geschonken aan de Stichting. Ook kunnen schenkingen worden gestort op onze rekening. Met deze donaties worden projecten ondersteund door Yogastudio Laksmi, Stichting voor Gezondheid, Kennisontwikkeling en Spiritualiteit. Om meer te lezen over onze projecten klik op: Projecten Yogastudio Laksmi
Wilt u ons helpen.......!!!!
Donaties zijn
zeer welkom op bankrekeningnummer NL 20 INGB 0008 921138 Yogastudio Laksmi.
Wil je meer weten over Yogastudio Laksmi kijk dan eens
op:
·
De site: Yogastudio Laksmi, Stichting voor Gezondheid,
Kennisontwikkeling en Spiritualiteit· De Facebook pagina
· Het YouTube kanaal
De blogteksten van Kamala (spiritueel begeleidster en
oprichtster van Yogastudio Laksmi) zijn zeker de moeite waard om te lezen:
·
Kamala en Yogastudio Laksmi· Kamala en haar ervaringen met een yogi