Om Shantih
Lieve allemaal,
Onze kinderen zijn inmiddels pubers
van 18, 16 en 12 jaar. Dat pubers anders zijn dan kinderen dat weet
waarschijnlijk iedereen (uit eigen ervaring of van verhalen van anderen). Met
het stijgen van hun leeftijd is ook onze taak als ouders in de loop der jaren
langzaamaan veranderd. Allerlei praktische zaken gaan anders en ook heb ik het
idee dat we in plaats van ‘opvoeder’ meer en meer de rol van ‘coach’ op ons zijn
gaan nemen.
Althans zo zie ik dat --en dat is
allemaal niet wetenschappelijk onderbouwt, noch is een van ons opgeleid als therapeut
of onderwijzer-- maar naar mijn gevoel is opvoeden heel veel vertellen, uitleggen,
voordoen, corrigeren en dat allemaal eindeloos herhalend. Dit opvoeden is voor
ons allang voorbij. Ze weten nu op deze leeftijd inmiddels hoe ze zichzelf
moeten verzorgen, entertainen, sociaal te gedragen, wat huishoudelijke taken te
doen en wat de regels binnen en buiten huis zijn. Zijn onze kinderen perfecte engeltjes?
Nee natuurlijk niet, maar het is wel fijn dat die bovengenoemde punten
duidelijk zijn en dat ze veel zelfstandig kunnen. Zich eraan houden en altijd
toepassen is een ander verhaal. Ik denk dat daar dan het ‘coachende’ om de hoek
komt kijken.
Een voorbeeld: ik tegen
zoon/dochter ‘Ik zie dat jij ….. en dat is niet wat we hebben afgesproken toch?’
antwoord ‘jaja, maar….want…..’ ik vervolgens ‘het zou fijn zijn als jij ook je verantwoordelijkheid
pakt om het voor iedereen gezellig en leuk te houden in ons 5 koppige gezin.’
Ander voorbeeld: zoon/dochter ‘mama, kun je me helpen met ……’ ik ‘natuurlijk,
vertel eens….., waar ben je mee bezig….’.
Ook zijn er wel eens situaties/problemen
die we samen bespreken en soms heeft dat als resultaat dat bepaalde regels
worden gewijzigd. Meestal gebeurd dit dan tijdens het avond eten, het enige
moment van de dag dat iedereen thuis is.
De reden dat ik dit nu opschrijf
is dat ik laatst nog eens terug las in de aantekeningen van de thema-avonden
die we maandelijks bij Kamala houden, Kamala is spiritueel begeleidster en oprichtster Yogastudio Laksmi. Mijn oog viel op teksten over ‘coaching’ en het
volgende had ik toen net na die avond (in januari 2017) gemarkeerd.
- Taak
coach is alleen de persoon te activeren
- Iemand
zo begeleiden dat zij/hij eigenaar blijft van de vraag/verandering
- Persoon
eerst zelf laten nadenken of op een rijtje zetten
- Luisteren,
vragen stellen, interesse tonen waarom hij/zij iets wil weten, analyseren
(samen) om oplossingsrichting te vinden
Het ging die avond over coaching als
‘coach’ in het algemeen naar anderen toe en niet zo zeer over coaching richting
kinderen, maar ik zag daar wel een leermoment in voor mezelf. Het volgende had
ik erbij geschreven: ‘Geef verantwoordelijkheid aan de kinderen, geef
vertrouwen zodat hun zelfvertrouwen versterkt’. Waarom deze zin? Toen in 2017
vond ik dat nog erg lastig. Ik wilde vaak nog iets voor de kinderen ‘oplossen’
of ze behoeden voor een onhandige stap door me heel veel met ze te bemoeien.
Loslaten vond ik toen nog echt moeilijk en ook om niet bang te zijn voor het eventuele
controle verlies.
Inmiddels zijn we dus 3 jaar
verder en denk ik dat we aardig in de goede richting aan het gaan zijn als ik
zie hoe zelfstandig en wijs onze kinderen nu zijn en hoe veel beter ik (en we) ze
nu kunnen loslaten.
Maar een blik op precies die
tekst gebeurd natuurlijk niet zomaar, zoals niets zomaar gebeurd. Er was blijkbaar
iets wat mij daarin aantrok om verder te lezen……. en dat was het volgende:
Na een paar weken in de
‘intelligente-lockdown-periode’ merkte ik op dat ik mezelf een hele vervelende
moeder begon te vinden. Zoals in zoveel gezinnen waren onze kinderen en wij als
ouders continue thuis en ik ging me overal mee ging bemoeien. Wat ze wel/niet
deden op een dag, of ze hun ‘taakjes’ al gedaan hadden, of ze al fruit op
hadden, enz. enz. Echt super irritant vond ik mezelf dan daarna als ik ze had zitten
controleren of zelfs op ze had zitten vitten. Totdat ik mezelf dwong om meer
met mezelf bezig te zijn en naar die irritatie te kijken. En toen liep ik dus
tegen die thema-avonden-map aan.
Dat deze Corona periode veel met
mensen doet dat lees je en hoor je overal. Voor mij was het een eye-opener te
zien dat ik dreigde in oude gewoontes terug te vallen ten opzicht van de
kinderen. Ofwel ‘loslaten die kinderen, hun eigen ding laten doen en
ondersteunen/meedenken bij vragen/problemen’. Nu vind ik mezelf gelukkig weer een
wat minder irritante moeder. 😉
Heb je moeite om positief en
gezond te blijven (in deze corona periode)? Of wil je eens van gedachte
wisselen over yoga of meditatie? Neem dan contact op via mijn emailadres nimrita.kaur.2009@gmail.com of telefoonnummer 06-57594479.
Kijk ook eens
op onze website Yogastudio
Laksmi
voor ons aanbod/activiteiten en Zomerprogramma.
Met lieve groet,
Nimrita
Om Shantih Shantih Shantih
(Ik wens je liefde en vrede toe in de 3 werelden. Fysiek, mentaal en
spiritueel.)